Niepłodność męska to niezdolność mężczyzny do zapłodnienia komórki jajowej partnerki pomimo regularnych stosunków płciowych przez co najmniej rok bez stosowania antykoncepcji. Jest to problem dotykający coraz większą liczbę par starających się o dziecko. Szacuje się, że czynnik męski odpowiada za około 40-50% przypadków niepłodności.
Przyczyny niepłodności u mężczyzn mogą być różnorodne. Najczęstszą z nich są zaburzenia parametrów nasienia, takie jak niska liczba plemników (oligozoospermia), ich upośledzona ruchliwość (asthenozoospermia) czy nieprawidłowa budowa (teratozoospermia). Inne możliwe przyczyny to zaburzenia hormonalne, wady anatomiczne układu rozrodczego, choroby genetyczne (np. zespół Klinefeltera), infekcje przenoszone drogą płciową, a także czynniki środowiskowe i styl życia (np. otyłość, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu).
Diagnostyka niepłodności męskiej obejmuje szczegółowy wywiad lekarski, badanie fizykalne oraz przede wszystkim analizę nasienia. Badanie to pozwala ocenić parametry nasienia, takie jak objętość, liczba, ruchliwość i morfologia plemników. W razie potrzeby wykonuje się również badania hormonalne, genetyczne czy obrazowe.
Leczenie niepłodności u mężczyzn zależy od zidentyfikowanej przyczyny. W przypadku zaburzeń parametrów nasienia stosuje się m.in. leczenie farmakologiczne, suplementację witamin i mikroelementów, zmianę stylu życia. Przy niedrożności dróg wyprowadzających nasienie może być konieczne leczenie chirurgiczne. W sytuacjach, gdy powyższe metody są nieskuteczne, pary mogą skorzystać z technik wspomaganego rozrodu, takich jak inseminacja domaciczna czy zapłodnienie pozaustrojowe (in vitro).
Niepłodność męska to złożony problem wymagający holistycznego podejścia i indywidualnego planu leczenia. Ważne jest, aby pary zmagające się z tym problemem otrzymały odpowiednie wsparcie medyczne i psychologiczne. Dzięki postępowi medycyny i technik wspomaganego rozrodu, szanse na ojcostwo dla niepłodnych mężczyzn znacząco wzrosły w ostatnich latach.
