Libido (łac. libīdō 'pożądanie, popęd’) – w psychoanalizie Zygmunta Freuda termin oznaczający popęd seksualny, energię związaną z popędem seksualnym. Libido jest jednym z kluczowych pojęć w teorii psychoanalitycznej jako ważny element funkcji seksualnych.
Według Freuda, libido jest głównym motorem napędzającym aktywność psychiczną człowieka, ale współczesna psychologia rozważa wiele alternatywnych źródeł motywacji i działania psychicznego. Popęd seksualny, zgodnie z teorią psychoseksualną rozwoju Freuda, jest obecny od najwcześniejszych lat życia i przechodzi różne fazy rozwojowe. We wczesnym dzieciństwie libido koncentruje się na poszczególnych częściach ciała (strefy erogenne), a w okresie dojrzewania kieruje się na zewnętrzne obiekty pociągu seksualnego.
Energia libido zasila według Freuda procesy psychiczne człowieka, takie jak myślenie, wyobraźnia czy twórczość. Freud sugerował, że rozbieżności w poziomie libido mogą być powiązane z występowaniem pewnych zaburzeń psychicznych, jednak według współczesnej psychologii i psychiatrii, zaburzenia te mają złożoną etiologię, gdzie czynniki biologiczne, środowiskowe i psychologiczne współgrają w ich rozwój.
W późniejszej koncepcji Freuda pojawia się rozróżnienie na libido obiektowe (skierowane na obiekt pociągu) oraz libido ja (energia narcystyczna). Pomimo pewnych modyfikacji w rozumieniu tych pojęć w kontekście współczesnej psychologii, koncepcja libido w znacznym stopniu pozostała jednym z podstawowych pojęć w psychoanalizie, choć jej wpływ na różne aspekty działania psychicznego i behawioralnego jest przedmiotem dalszych badań i dyskusji.
