Libido, nazywane również popędem seksualnym, jest fundamentalnym aspektem naszego zdrowia i dobrobytu. Ta naturalna część ludzkiego życia ma kluczowe znaczenie dla męskiej tożsamości, relacji i ogólnego poczucia szczęścia. Jednak wiele osób doświadcza okresów, kiedy ich funkcje seksualne są niższe niż zwykle, co często prowadzi do frustracji, niepokoju i problemów w relacjach, gdyż mało co aż tak bardzo uderza w męską naturę.
Nie da się ukryć, iż ten niezwykle ważny temat bywa wstydliwy i pomijany, przez co wielu mężczyzn stroni od sięgnięcia po pomoc. W tym artykule dowiesz się jak ważna dla sprawności seksualnej jest rola testosteronu i innych hormonów płciowych, oraz jakie jeszcze czynniki mają wpływ na ten aspekt.
Co to jest libido?
Ludzka seksualność zależy od złożonej interakcji między procesami poznawczymi, mechanizmami neurofizjologicznymi, biochemicznymi jak i nastrojem. Słowo „popęd seksualny” posiada wiele synonimów, a jednym z nich jest „libido„, które zostało określone po raz pierwszy przez Zygmunta Freuda. Termin ten pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „pożądanie”. Należy zaznaczyć, że pożądanie seksualne jest niezbędne do przetrwania gatunku, a matka natura celowo zaprogramowała w nas tę potrzebę, abyśmy czerpali przyjemność z aktu seksualnego w celu dalszego rozmnażania. Pożądanie seksualne aktywuje nasze ośrodki motywacyjne podobnie jak uczucie głodu, które skłania nas do zdobycia pożywienia.
Wiadomo, iż największy popęd i możliwości seksualne towarzyszyły latom młodości, kiedy to miała miejsce „burza hormonów”. W okresie dojrzewania u mężczyzn wzrasta poziom testosteronu, w tym dihydrotestosteronu (DHT) i estrogenów, które odgrywają kluczową rolę w regulacji libido. U kobiet natomiast za ten aspekt odpowiadają głównie estrogeny. Ważne jest, aby wiedzieć, iż „libido” to nie jest potencja. Dlatego problemy z „męskością” mogą obejmować równoczesne osłabienie lub zanik popędu seksualnego i erekcji, bądź tylko jednego z tych czynników. Przyczyny tych problemów mogą być wieloaspektowe i zależeć od wielu czynników.
Co wpływa na funkcje seksualne u mężczyzn i jak je poprawić?
Stan popędu seksualnego jest odzwierciedleniem ogólnej kondycji zdrowotnej organizmu. Zakłócenie homeostazy, czyli równowagi funkcjonalnej, sygnalizuje potencjalne przekazanie „słabych” genów, dlatego też libido jest regulowane proporcjonalnie do stanu zdrowia. Młodzi, zdrowi mężczyźni, których organizmy funkcjonują optymalnie, cieszą się zazwyczaj najwyższą sprawnością seksualną. Natomiast u starszych mężczyzn, u których homeostaza jest zaburzona, często obserwuje się obniżenie funkcji seksualnych.
Głównymi przyczynami spadku libido i potencji u mężczyzn po 30-40 roku życia są: obniżający się poziom testosteronu, kluczowego androgenu regulującego popęd seksualny, oraz współwystępowanie nadwagi i chorób metabolicznych, które negatywnie oddziałują na ogólny stan zdrowia. Dodatkowo, naturalny proces starzenia się wiąże się ze zmianami naczyniowymi, które mogą utrudniać osiągnięcie i utrzymanie erekcji.
Jednakże, mimo iż pewnych zmian związanych z wiekiem nie da się całkowicie zahamować, istnieją metody pozwalające znacząco spowolnić ich postęp. Prowadzenie zdrowego stylu życia, obejmującego regularną aktywność fizyczną i zbilansowaną dietę, może wydłużyć okres optymalnego funkcjonowania organizmu. W przypadku wystąpienia problemów z erekcją i libido, dostępne są różnorodne terapie, takie jak suplementacja testosteronem, stosowanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 czy zabiegi z zakresu medycyny regeneracyjnej. Dzięki tym metodom, mężczyźni w wieku 40 lat i starsi mogą odzyskać sprawność seksualną zbliżoną do tej z czasów młodości.
Żywność i dieta a libido
Sposób odżywiania ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dobrze zbilansowana dieta, obfitująca w niezbędne mikroelementy oraz zawierająca optymalne proporcje makroskładników i błonnika, zapewnia podstawy do właściwego przebiegu procesów życiowych. Należy podkreślić, iż odpowiednia podaż związków organicznych i nieorganicznych oraz tłuszczów jest ściśle powiązana z gospodarką hormonalną, w tym z poziomem testosteronu. Dlatego też, aby zapewnić organizmowi najlepsze warunki do syntezy tego androgenu, niezbędne jest dostarczanie składników odżywczych o wysokiej jakości.
Posługując się pewną analogią, można porównać organizm człowieka do luksusowego samochodu, takiego jak ferrari. Zastanówmy się, jakie konsekwencje może nieść za sobą tankowanie tego pojazdu paliwem najgorszej jakości, o wątpliwym pochodzeniu. Z pewnością nie będą one korzystne dla jego funkcjonowania. Podobnie jest z ludzkim organizmem – spożywanie wysoko przetworzonej żywności czy tłuszczów trans, stanowi dla niego „paliwo najgorszej jakości”, które może prowadzić do rozwoju nadwagi, stanów zapalnych oraz wielu chorób metabolicznych.
Schorzenia te, takie jak otyłość, cukrzyca typu 2 czy zespół metaboliczny, mogą na różne sposoby, w mniejszym lub większym stopniu, negatywnie wpływać na libido. Dzieje się tak poprzez zaburzenie gospodarki hormonalnej, zwiększenie stresu oksydacyjnego, nasilenie procesów zapalnych czy też dysfunkcję śródbłonka naczyniowego. Dlatego dbałość o jakość spożywanego pożywienia i unikanie wysoko przetworzonej żywności ma tak istotne znaczenie dla utrzymania prawidłowego popędu seksualnego.
Sen i wypoczynek a libido
Sen odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu homeostazy organizmu, a podczas nocnego wypoczynku zachodzi wiele istotnych procesów regeneracyjnych, w tym regulacja gospodarki hormonalnej. Odpowiednia ilość snu, wynosząca minimum 7-8 godzin na dobę, jest niezbędna do utrzymania optymalnego poziomu testosteronu. Niedobór snu może prowadzić do zaburzeń w syntezie i wydzielaniu tego androgenu, co w konsekwencji może skutkować obniżeniem libido.
Warto również zwrócić uwagę na fakt, iż zaburzenia snu, takie jak bezsenność czy praca zmianowa (szczególnie w godzinach nocnych), znacząco zwiększają ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Schorzenia te, obejmujące między innymi nadciśnienie tętnicze, chorobę wieńcową czy miażdżycę, mogą w dłuższej perspektywie przyczyniać się do obniżenia popędu seksualnego. Dzieje się tak poprzez negatywny wpływ na funkcję śródbłonka naczyniowego, zaburzenia przepływu krwi w naczyniach krwionośnych oraz ogólne pogorszenie stanu zdrowia.
Ponadto, osoby cierpiące na chroniczny niedobór snu, poza narażeniem na wysoki poziom stresu, często charakteryzują się podwyższonym stężeniem prolaktyny. Hormon ten, wydzielany przez przysadkę mózgową, w nadmiernych ilościach może niekorzystnie oddziaływać zarówno na libido, jak i na zdolność do osiągnięcia i utrzymania erekcji. Dzieje się tak poprzez hamujący wpływ prolaktyny na wydzielanie gonadoliberyny (GnRH) przez podwzgórze, co w efekcie prowadzi do zmniejszenia syntezy testosteronu przez jądra.
Dbałość o higienę snu i zapewnienie odpowiedniej ilości wypoczynku nocnego jest zatem niezwykle istotne dla utrzymania prawidłowego poziomu libido oraz ogólnego stanu zdrowia układu sercowo-naczyniowego i hormonalnego.
Ćwiczenia i aktywność fizyczna a erekcja
Regularna aktywność fizyczna jest jednym z kluczowych czynników wpływających na prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, a co za tym idzie, na zdolność do osiągania i utrzymywania erekcji. Sprawność naczyń krwionośnych i efektywność przepływu krwi do ciał jamistych prącia są bowiem niezbędne do zapewnienia odpowiedniej erekcji. Wdrożenie systematycznych ćwiczeń fizycznych przyczynia się do poprawy krążenia i kondycji naczyń krwionośnych, co w efekcie może opóźnić pojawianie się zmian naczyniowych związanych z procesem starzenia.
Warto podkreślić, że trening siłowy, poza korzystnym wpływem na nastrój poprzez zwiększenie poziomu dopaminy i poprawę funkcji poznawczych, może również stymulować gospodarkę hormonalną, prowadząc do wzrostu stężenia testosteronu. Badania naukowe potwierdzają, iż odpowiednio zaplanowany trening oporowy może indukować pozytywną odpowiedź anaboliczną, obejmującą między innymi zwiększenie syntezy i wydzielania testosteronu przez jądra. Choć nie sposób wymienić wszystkich adaptacji fizjologicznych towarzyszących regularnej aktywności fizycznej, z pewnością przekładają się one na poprawę funkcji seksualnych zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet.
Należy jednak pamiętać, że aktywność fizyczna i zbilansowana dieta to absolutne podstawy zdrowego stylu życia, a ich konsekwentne przestrzeganie pozwala uniknąć wielu chorób metabolicznych, takich jak otyłość, cukrzyca typu 2 czy zespół metaboliczny. Schorzenia te bardzo często stanowią przyczynę zaburzeń erekcji i obniżenia libido, dlatego dbanie o utrzymanie zdrowia i dobrej kondycji jest kluczowa dla zachowania sprawności seksualnej na długie lata. Regularne ćwiczenia i odpowiednie odżywianie to inwestycja w jakość życia, która z pewnością zaprocentuje w przyszłości, zarówno w sferze zdrowia, jak i satysfakcji seksualnej.
Przyczyny niskiego libido i zaburzeń erekcji
Testosteron, główny męski hormon płciowy, odgrywa kluczową rolę w regulacji funkcji seksualnych u mężczyzn. W procesie metabolizmu, testosteron ulega konwersji do estradiolu i dihydrotestosteronu (DHT) za pośrednictwem enzymów, takich jak 5α-reduktaza (5-AR) i aromataza. Zarówno estradiol, jak i DHT, poprzez różne mechanizmy, biorą czynny udział w regulacji pobudzenia seksualnego, przepływu krwi i syntezy tlenku azotu w prąciu. Dlatego też, w diagnostyce zaburzeń erekcji i obniżonego libido, ocena stężenia testosteronu powinna stanowić jeden z pierwszych kroków.
Należy jednak pamiętać, że oznaczenie samego stężenia testosteronu całkowitego może nie być w pełni miarodajne, gdyż znaczna część tego hormonu może być związana z globulinami wiążącymi hormony płciowe (SHBG). Z tego względu, dla pełniejszej oceny, wskazane jest również oznaczenie stężenia SHBG oraz wyliczenie poziomu testosteronu wolnego i biodostępnego.
Kolejnym istotnym hormonem, którego poziom warto skontrolować, jest prolaktyna – antagonista dopaminy. Zarówno zbyt wysokie, jak i zbyt niskie stężenie prolaktyny może wiązać się z problemami z libido oraz trudnościami w osiągnięciu wzwodu. Podobnie, nadmiar lub niedobór estradiolu może negatywnie wpływać na funkcje seksualne. Szczególną uwagę na poziom estradiolu powinni zwrócić mężczyźni poddawani terapii testosteronem (TRT) lub stosujący sterydy anaboliczne (AAS). Kluczowe znaczenie ma bowiem odpowiedni stosunek estradiolu do DHT, a zbyt pochopne stosowanie inhibitorów aromatazy w celu obniżenia poziomu estradiolu może przynieść efekt odwrotny do zamierzonego i uniemożliwić odbycie stosunku seksualnego.
Warto podkreślić, że w przypadku zaburzeń erekcji o podłożu hormonalnym, samo stosowanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (np. sildenafilu) może okazać się niewystarczające. Kluczem do poprawy funkcji seksualnych jest bowiem przywrócenie równowagi hormonalnej. Doświadczenia kliniczne wskazują, że nie istnieją uniwersalne, „złote” proporcje hormonów, a każdy lekarz powinien indywidualnie dostosować optymalny dla poziom na podstawie badań krwi i samopoczucia pacjenta.
Problemy z libido po przyjmowaniu sterydów anabolicznych
Stosowanie sterydów anaboliczno-androgennych (AAS) jest jedną z najczęstszych przyczyn zaburzeń hormonalnych prowadzących do problemów z libido u mężczyzn. Podczas przyjmowania AAS, oś przysadka-podwzgórze-gonady, w reakcji na negatywne sprzężenie zwrotne, hamuje endogenną produkcję testosteronu, co prowadzi do stanu hipogonadyzmu. Organizm, otrzymując duże dawki egzogennego testosteronu, „nie widzi” potrzeby dalszej jego syntezy przez jądra. Choć po zakończeniu cyklu AAS, układ hormonalny zazwyczaj wraca do stanu równowagi, to jednak nie zawsze tak się dzieje. W niektórych przypadkach, zaburzenia funkcji gonad mogą utrzymywać się przez wiele lat, a nawet do końca życia.
Dlatego też, jeśli mężczyzna decyduje się na rozpoczęcie terapii testosteronem (TRT), niezwykle istotne jest wdrożenie odpowiedniej profilaktyki, obejmującej między innymi stosowanie gonadotropiny kosmówkowej (hCG). Bez suplementacji hCG, większość mężczyzn doświadcza spadku funkcji seksualnych w trakcie TRT. Po zakończeniu cyklu AAS, kluczowe znaczenie ma odpowiednio przeprowadzona terapia po cyklu (post cycle therapy, PCT), mająca na celu przywrócenie endogennej produkcji testosteronu. PCT powinna być prowadzona pod kontrolą lekarza specjalisty, z użyciem właściwych środków farmakologicznych, takich jak selektywne modulatory receptora estrogenowego (SERM) czy inhibitory aromatazy.
W przypadku mężczyzn, którzy w niedawnej lub dalszej przeszłości zaprzestali stosowania AAS i zauważają problemy z funkcjami seksualnymi, wskazana jest ocena stężenia hormonów gonadotropowych – hormonu luteinizującego (LH) i folikulotropowego (FSH). Poziom tych hormonów we krwi odzwierciedla, czy organizm wznowił już własną produkcję testosteronu. Wyniki oznaczeń LH i FSH powinny stanowić podstawę do ustalenia dalszego kierunku diagnostyki i leczenia zaburzeń hormonalnych po stosowaniu AAS.
Przeczytaj także: Sterydy anaboliczne – lista AAS, właściwości i skutki uboczne
Odblok po cyklu (PCT – post cycle therapy) – protokół
Protokół PCT (post cycle therapy) ma na celu pomóc ludziom w tzw. „odbloku po cyklu” i przywróceniu własnej produkcji testosteronu po przebytych cyklach sterydowych. Zawiera listę niezbędnych badań krwi do wykonania, zalecenia dietetyczne oraz schemat suplementacji wraz z dawkowaniem w dwóch różnych wariantach.
Testosteron i większość sterydów anaboliczno-androgennych (AAS) stymulują produkcję erytropoetyny w nerkach oraz erytropoezę w szpiku kostnym, co prowadzi do zwiększenia stężenia czerwonych krwinek we krwi i jej zagęszczenia. Nadmierna lepkość krwi może utrudniać jej przepływ w naczyniach krwionośnych prącia, a tym samym negatywnie wpływać na zdolność do osiągnięcia wzwodu. W takiej sytuacji, rozwiązaniem jest zazwyczaj zwiększenie aktywności fizycznej o charakterze aerobowym (cardio) oraz zastosowanie odpowiedniej kombinacji suplementów, które pomogą przywrócić prawidłowe stężenie erytrocytów we krwi.
Należy również pamiętać, że niektóre choroby mogą negatywnie oddziaływać na libido. Przykładem są zaburzenia funkcji tarczycy, zarówno niedoczynność, jak i nadczynność tego gruczołu. Choć problemy te częściej dotykają kobiet, to mężczyźni również nie są na nie odporni. Hormony tarczycy biorą udział w regulacji metabolizmu i wielu innych funkcji życiowych, w tym mogą mieć wpływ na popęd i funkcje seksualne.
Ponadto, zaburzenia erekcji u mężczyzn często stanowią jeden z pierwszych objawów cukrzycy typu 2. Szacuje się, że problem impotencji dotyka 35-90% osób cierpiących na tę chorobę. Dysfunkcje seksualne mogą również towarzyszyć innym schorzeniom, takim jak niewydolność nerek, miażdżyca, niewydolność wątroby czy choroby wieńcowe.
U mężczyzn w starszym wieku, poza zmniejszeniem stężenia testosteronu, dochodzi do pewnych zmian naczyniowych w fizjologii prącia, które utrudniają osiągnięcie erekcji. Zmiany te związane są między innymi ze zmniejszeniem zawartości kolagenu i włókien elastycznych w błonie białawej oraz redukcją ilości włókien mięśni gładkich. W efekcie, pogorszeniu ulega krążenie krwi i zaopatrywanie tkanek prącia w tlen, co przekłada się na problemy z erekcją.
Wpływ psychiki na libido u mężczyzn
Rola czynników psychologicznych w funkcjonowaniu seksualnym jest nie do przecenienia, a ich wpływ może być szczególnie dotkliwy dla mężczyzn. Wszelkie wątpliwości dotyczące własnej męskości, obniżone poczucie własnej wartości czy negatywne doświadczenia seksualne z przeszłości mogą znacząco utrudniać, a nawet całkowicie uniemożliwiać osiągnięcie erekcji. Męska psychika, wbrew powszechnym przekonaniom, jest złożona i wrażliwa. Jeśli w przeszłości inicjacja kontaktu seksualnego zakończyła się niepowodzeniem, może to pozostawić trwały ślad w psychice mężczyzny. W efekcie, każda kolejna próba zbliżenia będzie wiązała się z dużą ilością obaw i silnym stresem. Zamiast czerpać przyjemność z intymnej relacji, mężczyzna może być pochłonięty nieustanną myślą „czy tym razem się uda?”, co paradoksalnie zwiększa prawdopodobieństwo porażki i jeszcze bardziej obniża samoocenę.
O ile problemy na tle hormonalnym zazwyczaj można rozwiązać stosunkowo szybko, o tyle w przypadku zaburzeń natury psychologicznej, proces terapii może być dłuższy i wymagać wsparcia specjalisty – seksuologa lub psychoterapeuty. Choć relacja z wyrozumiałą i wspierającą partnerką z pewnością może przyspieszyć proces „rekonwalescencji”, to nie każdy mężczyzna jest gotowy na podjęcie szczerej rozmowy o swoich problemach seksualnych, zwłaszcza na początku znajomości. Mężczyźni często odczuwają silną potrzebę pokazania się z jak najlepszej strony, co może stanowić barierę w poszukiwaniu pomocy.
Warto jednak podkreślić, że nie ma nic wstydliwego w korzystaniu z pomocy lekarza czy terapeuty w przypadku problemów natury seksualnej. Takie sytuacje zdarzają się znacznie częściej niż mogłoby się wydawać, a im szybciej mężczyzna podejmie kroki w kierunku rozwiązania problemu, tym lepiej dla jego samopoczucia i męskiej samooceny. Holistyczne podejście, uwzględniające zarówno aspekty medyczne, jak i psychologiczne, daje największe szanse na przywrócenie satysfakcjonującego życia seksualnego.
Rola dopaminy w funkcjach seksualnych u mężczyzn
Uczucie pożądania rodzi się w głowie za pośrednictwem neuroprzekaźników, takich jak dopamina. Pionierskie badania4 przeprowadzone w latach 70, wykazały, że ten związek chemiczny, jest zaangażowany w funkcje i zachowania seksualne co sprawdzono na szczurach laboratoryjnych, u których po aktywacji receptorów dopaminy D2 zaobserwowano erekcję prącia. Choć badania przeprowadzono głównie na zwierzętach to na dzień dzisiejszy wiemy, że potencja i uczucie pobudzenia seksualnego jest u ludzi w dużej mierze regulowane przez wspomnianą katecholaminę5. Ponadto prolaktostatyna (dopamina), jest antagonistą dla hormonu prolaktyny, która w nadmiarze, często przyczynia się do dysfunkcji seksualnych, w związku z czym wyższy poziom dopaminy będzie obniżał jej stężenie co oczywiście działa w dwie strony. Wiele czynników może wpływać na poziom dopaminy w mózgu, w tym dieta, sen, stres, ćwiczenia fizyczne, a także niektóre leki i substancje psychoaktywne. Na przykład niektóre narkotyki na początku mogą zwiększać wyrzut katecholamin w mózgu, jednak wraz z upływem czasu będą upośledzać gospodarkę dopaminergiczną. Również leki używane do leczenia zaburzeń psychicznych, takie jak selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), mogą obniżać poziom dopaminy i prowadzić do obniżonego libido i zaburzeń erekcji.
Przeczytaj także: Jak podnieść poziom dopaminy naturalnie? Problemy z dopaminą
Suplementy na poprawę libido
Zakładam, że część z Was, chciała by poznać suplementy poprawiające możliwości seksualne na dłuższą metę lub działające doraźnie. Istnieje kilka specyfików opartych na ziołach o działaniu pro-afrodyzyjnym, bądź środków farmakologicznych dostępnych w aptece bez recepty, takich jak np. inhibitory fosfodiesterazy 5 (PDE-5). Warto jednak pamiętać, iż zastosowanie jakiegokolwiek suplementu nie daje gwarancji poprawy funkcji erekcyjnych, a to czy dany suplement lub lek zadziała, będzie zależeć od tego czy jego działanie rozwiąże problem, który powoduje dysfunkcje seksualne w danym przypadku.
Oto kilka naturalnych suplementów, które moim zdaniem są najskuteczniejsze w tej materii.
Tongat ali na poprawę libido
Adaptogen ten bywa często nazywany naturalnym afrodyzjakiem dla mężczyzn. Pomimo, iż nie posiada on zbyt dużej ilości badań to dość często można się spotkać z pozytywnymi opiniami, potwierdzającymi jego pozytywny wpływ na funkcje seksualne. Zioło to, może wpływać na poziom męskiego hormonu poprzez kilka mechanizmów, takich jak podniesienie stężenia hormonu luteinizującego i folikulotropowego, obniżenie SHBG oraz estrogenów. Choć jego działanie nie jest doraźne i na pierwsze odczucia trzeba poczekać kilka tygodni to skorzystać z niego mogą mężczyźni, którzy zaczęli odczuwać naturalny spadek poziomu testosteronu i wraz z nim obniżenie libido lub osłabienie erekcji6.
Yohimbina na poprawę libido
Naturalny alkaloid pozyskiwany z liści i kory drzewa z gatunku johimbina lekarska, która rośnie na terenach Afryki. Wykorzystywana od ponad wieku w leczeniu zaburzeń erekcji, a na dzień dzisiejszy stosowana również przez sportowców jako suplement wspomagający utratę tkanki tłuszczowej. Środek ten jest silnym selektywnym antagonistą receptorów alfa-2-adrenergicznych7. Oznacza to, iż potrafi blokować swoiste receptory, które zazwyczaj hamują przepływ krwi w prąciu oraz zwiększa stężenie katecholamin takich jak adrenalina i noradrenalina co finalnie wspomaga osiągnięcie oraz utrzymanie erekcji. Ponadto może również wpływać pozytywnie na libido u obu płci, jednak należy pamiętać, że nie jest to środek wolny od skutków ubocznych.
Maca na poprawę libido
Jest to jeden z najczęściej wspominanych „naturalnych leków” w celu poprawy pożądania seksualnego. Hipoteza, że maca może być skuteczna w poprawie funkcji seksualnych jest poparta kilkoma liniami dowodów. Eksperymenty na zwierzętach sugerują, że maca ma działanie spermatogenne i zwiększające płodność, co potwierdzono również u ludzi9 i prawdopodobnie wynika z obecnych w niej fitosteroli lub fitoestrogenów. Za suplementacją tej rośliny przemawia jej bezpieczeństwo, oraz fakt, iż poza poprawą jakości nasienia i ruchliwości plemników, może pozytywnie wpłynąć na erekcję u mężczyzn, oraz libido u kobiet.
Czy viagra jest szkodliwa?
Nie da się ukryć, iż viagra, większości ludzi kojarzy się raczej negatywnie, a jej stosowanie zazwyczaj powiązywano z mężczyznami w podeszłym wieku. Choć lek ten może być niebezpieczny, to nie koniecznie aż tak, jak powszechnie twierdzono, a większość problemów zdrowotnych związanych z jej przyjmowaniem, wynikała z korzystania ze źródeł poza aptecznych10 lub powrotem do aktywności seksualnej osób w podeszłym wieku. Środek ten na dzień dzisiejszy jest już od jakiegoś czasu dostępny w aptece bez recepty.
Selektywne inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE-5) takie jak sildenafil, działają doraźnie poprzez zwiększenie światła naczyń krwionośnych co w efekcie umożliwia lepsze ukrwienie narządów płciowych oraz osiągnięcie i utrzymanie erekcji. Mechanizm jego działania polega na blokowaniu degradacji cGMP będącego przekaźnikiem związanym z działaniem tlenku azotu (NO), co z kolei promuje rozkurcz mięśni gładkich i przyczynia się do wzmocnienia i utrzymania wzwodu.
Badania11 przeprowadzone na grupie ponad 14 000 mężczyzn w wieku powyżej 65 lat nie wykazywały żadnego powiązania sildenafilu z powstawaniem chorób sercowych. Dodatkowo potwierdzają, iż środek ten jest stosunkowo bezpieczny i dobrze tolerowany u ludzi.
No dobrze, ale czy zażywając ten środek, jest szansa, że po odstawieniu mogą wystąpić problemy ze wzwodem?
Sildenafil12/13 jest środkiem farmaceutycznym, używanym do leczenia zaburzeń erekcji. Większość badań sugeruje, iż lek ten jest stosunkowo bezpieczny i żadne z nich nie opisywało możliwych problemów występujących po zaprzestaniu jego stosowania. Biorąc pod uwagę mechanizm działania viagry, który polega na blokowaniu PDE-5 trudno jest sobie wyobrazić w jaki sposób miała by ona prowadzić do przewlekłych problemów ze wzwodem. Co najwyżej w sytuacji gdy przyczyna tych zaburzeń nie została rozwiązana lub jest nierozwiązywalna.
W jakich sytuacjach rozważyć stosowanie viagry?
W sytuacji gdy zachowana jest homeostaza organizmu to wówczas nie ma w ogóle sensu używania inhibitorów PDE-5. Natomiast osoby, u których problemy z erekcją wynikają z zaburzonej gospodarki hormonalnej lub psychiki, mogą z niej skorzystać po konsultacji z lekarzem w celu podbudowania samooceny przed poprzedzonym dużą ilością obaw stosunkiem, jednak w przypadku nieprawidłowości w hormonach, środek ten może czasami po prostu nie zadziałać, dlatego bywa niekiedy przepisywany przez specjalistów równolegle wraz testosteronem. Należy przede wszystkim pamiętać, iż najważniejsze jest zlokalizowanie przyczyny problemu i rozpoczęcie leczenia wraz z pomocą lekarza. Ponadto sildenafil to lek, a leki mogą wchodzić w różne interakcje. W przypadku viagry, nigdy nie należy jej stosować w towarzystwie azotanów, a stosowanie jej przy niektórych chorobach14 współistniejących może wiązać się z dużym zagrożeniem dla zdrowia, dlatego mimo łatwej dostępności, zawsze warto najpierw skonsultować się z lekarzem.
Podsumowanie – przyczyny niskiego libido i słabej erekcji
Spośród wszystkich możliwych problemów zdrowotnych to właśnie nieprawidłowości na tle seksualnym należą do tych, o których najrzadziej się mówi. Zaburzenia erekcji15 dotyczą ponad 50% mężczyzn w przedziale wiekowym 40-70 lat i coraz więcej dowodów sugeruje rosnącą częstotliwość występowania tych zaburzeń u mężczyzn poniżej 40 roku życia16, przy czym szacuje się, że tylko 15% z nich zgłasza się po pomoc.
Ilość powodów wpływających na „męskość” jest dość spora i obejmuje nieprawidłowości w gospodarce hormonalnej, psychikę, różne choroby, leki i używki oraz zmiany naczyniowe będące efektem chorób lub wynikające ze starzenia się organizmu. Warto pamiętać, iż owe zaburzenia są niekiedy pierwszymi symptomami chorób takich jak np. cukrzyca lub miażdżyca, a wzrastający odsetek otyłości, sprawia, iż niezależnie od wieku, coraz więcej mężczyzn jest na nie narażona.
Problemy z libido i erekcją, często dotykają mężczyzn zażywających środki dopingujące w sposób nie umiejętny (np. bez hCG, bądź kontroli estradiolu czy hematokrytu itp.), lub tych, którzy zakończyli cykl, ale nie zastosowali prawidłowego protokołu odbloku po testosteronie. W przypadku takich osób sedno problemu leży w hormonach i po prawidłowym ich uregulowaniu, w większości przypadków następuje powrót do normalności. Należy jednak pamiętać, iż idealne proporcje hormonów mogą się u każdego w mniejszym lub większym stopniu różnić, dlatego potrzeba niekiedy sporo czasu by metodą prób i błędów dojść do idealnej równowagi. Czasami jednak zdarza się, iż wywołany sterydami hipogonadyzm jest nieodwracalny, przez co organizm nie potrafi już wznowić własnej produkcji męskiego hormonu. W takiej sytuacji lekarz zazwyczaj zleca terapię zastępczą testosteronem oraz odpowiednią profilaktykę, dzięki czemu pacjent może znowu cieszyć się udanym życiem seksualnym.
Zważając na spadający poziom testosteronu z dekady na dekadę, dysfunkcje seksualne coraz częściej występują również u młodych mężczyzn, co w konsekwencji może prowadzić nawet do głębokiej depresji. Męska psychika jest pod tym względem bardzo skomplikowana, a problemy z seksualnością mogą odbić bardzo negatywne piętno w głowie mężczyzny, powodując błędne koło i pogłębiając ów problem jeszcze bardziej.
Należy zaznaczyć, iż problemy związane z męską seksualnością, ze względu na skalę ich występowania są poważne, dlatego czas zmienić trochę myślenie.
Pragnę zaapelować do wszystkich panów aby w przypadku jakichkolwiek dysfunkcji seksualnych nie pozostawali z tym sami i skorzystali z pomocy lekarza lub seksuologa. Ich pracą jest zawsze zlokalizowanie przyczyny problemu i pomoc w jego rozwiązaniu.
Co jest przyczyną zaburzeń erekcji u mężczyzn w wieku średnim i starszym?
Według badań zaburzenia erekcji (impotencja) u mężczyzn dojrzałych często wynikają z chorób naczyniowych, takich jak miażdżyca tętnic doprowadzających krew do prącia.
Czy możliwe jest trwałe wyleczenie zaburzeń erekcji niezależnie od przyczyny?
Pełne wyleczenie zaburzeń erekcji nie jest możliwe w przypadkach, gdy przyczyną są nieodwracalne zmiany naczyniowe lub neurologiczne. Leczenie polega wtedy na łagodzeniu objawów.
W jakim wieku występuje szczyt popędu seksualnego u mężczyzn?
Medycznie udowodniono, że największy popęd seksualny i aktywność płciowa u mężczyzn występują średnio w wieku 15-25 lat.
Co dzieje się w ludzkim mózgu podczas osiągania orgazmu?
Podczas orgazmu w ludzkim mózgu następuje uwolnienie licznych związków chemicznych, w tym endorfin, które powodują uczucie euforii i zmniejszenia bólu.
Jakie naturalne metody poprawiają sprawność seksualną u mężczyzn?
Utrzymywanie zdrowego stylu życia, ćwiczenia fizyczne i właściwa dieta mogą pomóc zwiększyć sprawność seksualną mężczyzn na drodze naturalnej.
Kiedy należy skonsultować się z lekarzem w sprawie zaburzeń erekcji?
Zaleca się konsultację lekarską w przypadku nawracających trudności z uzyskaniem lub utrzymaniem erekcji wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.
Czy palenie tytoniu ma wpływ na zaburzenia erekcji?
Tak, palenie tytoniu zwiększa ryzyko wystąpienia chorób naczyniowych, w tym miażdżycy, która jest jedną z głównych przyczyn zaburzeń erekcji u mężczyzn.
Czy częste spożywanie alkoholu może powodować problemy z potencją?
Tak, nadmierne i częste spożywanie alkoholu jest jednym z czynników ryzyka zaburzeń erekcji (impotencji) u mężczyzn. Alkohol może zmniejszać poziom testosteronu i uszkadzać naczynia krwionośne, utrudniając prawidłowy przepływ krwi do prącia.
Źródła
- Kraemer, William J., et al. „Effects of heavy-resistance training on hormonal response patterns in younger vs. older men.” Journal of applied physiology 87.3 (1999): 982-992.
- Traish, Abdulmaged M., Irwin Goldstein, and Noel N. Kim. „Testosterone and erectile function: from basic research to a new clinical paradigm for managing men with androgen insufficiency and erectile dysfunction.” European urology 52.1 (2007): 54-70.
- Malavige, Lasantha S., and Jonathan C. Levy. „Erectile dysfunction in diabetes mellitus.” The journal of sexual medicine 6.5 (2009): 1232-1247.
- Tagliamonte, A., et al. „Possible stimulatory role of brain dopamine in the copulatory behavior of male rats.” Pharmacology Biochemistry and Behavior 2.2 (1974): 257-260.
- Heaton, Jeremy PW. „Central neuropharmacological agents and mechanisms in erectile dysfunction: the role of dopamine.” Neuroscience & Biobehavioral Reviews 24.5 (2000): 561-569.
- Rehman, Shaheed Ur, Kevin Choe, and Hye Hyun Yoo. „Review on a traditional herbal medicine, Eurycoma longifolia Jack (Tongkat Ali): its traditional uses, chemistry, evidence-based pharmacology and toxicology.” Molecules 21.3 (2016): 331.
- Tam, S. William, Manuel Worcel, and Michael Wyllie. „Yohimbine: a clinical review.” Pharmacology & Therapeutics 91.3 (2001): 215-243.
- Shin, Byung-Cheul, et al. „Maca (L. meyenii) for improving sexual function: a systematic review.” BMC complementary and alternative medicine 10 (2010): 1-6.
- Gonzales, G. F., Cordova, A., Gonzales, C., Chung, A., Vega, K., & Villena, A. (2001). Lepidium meyenii (Maca) improved semen parameters in adult men. Asian journal of andrology, 3(4), 301-304.
- Patel, Dhavalkumar Narendrabhai, et al. „Screening of synthetic PDE-5 inhibitors and their analogues as adulterants: analytical techniques and challenges.” Journal of pharmaceutical and biomedical analysis 87 (2014): 176-190.
- Giuliano, F., et al. „Safety of sildenafil citrate: Review of 67 double‐blind placebo‐controlled trials and the postmarketing safety database.” International journal of clinical practice 64.2 (2010): 240-255.
- Goldstein, Irwin, et al. „Oral sildenafil in the treatment of erectile dysfunction.” New England Journal of Medicine 338.20 (1998): 1397-1404.
- Padma‐Nathan, H., et al. „Efficacy and safety of oral sildenafil in the treatment of erectile dysfunction: A double‐blind, placebo‐controlled study of 329 patients.” International Journal of Clinical Practice 52.6 (1998): 375-379.
- Cheitlin, Melvin D., et al. „Use of sildenafil (Viagra) in patients with cardiovascular disease.” Circulation 99.1 (1999): 168-177.
- Melman, Arnold, and J. Clive Gingell. „The epidemiology and pathophysiology of erectile dysfunction.” The Journal of urology 161.1 (1999): 5-11.
- Nguyen, Hoang Minh Tue, Andrew T. Gabrielson, and Wayne JG Hellstrom. „Erectile dysfunction in young men—a review of the prevalence and risk factors.” Sexual medicine reviews 5.4 (2017): 508-520.