Interleukiny to grupa cytokin, czyli małych białek lub glikoprotein, które są produkowane i uwalniane przez komórki układu odpornościowego. Ich głównym zadaniem jest regulowanie odpowiedzi immunologicznej.
Interleukiny są klasyfikowane według ich struktury chemicznej i funkcji. W obecnym stanie wiedzy naukowej wyróżnia się wiele różnych interleukin, których dokładna liczba może ulegać zmianom w miarę postępu badań. Te cząsteczki można podzielić w oparciu o ich główne funkcje:
- Interleukiny prozapalne, które stymulują reakcje zapalne, takie jak ból, obrzęk i gorączka.
- Interleukiny przeciwzapalne, które hamują reakcje zapalne.
- Interleukiny regulujące rozwój i funkcję komórek układu odpornościowego, w tym ich różnicowanie i aktywację.
- Interleukiny chemotaktyczne, które kierują ruchem komórek układu odpornościowego w miejscu reakcji immunologicznej.
Interleukiny odgrywają kluczową rolę m.in. w:
- Reakcji zapalnej, która jest mechanizmem obronnym organizmu na uszkodzenia lub infekcje.
- Odpowiedzi odpornościowej, która chroni organizm przed patogenami.
- Regulacji hematopoezy, czyli procesu powstawania komórek krwi.
Interleukiny znajdują zastosowanie w medycynie, przede wszystkim w leczeniu nowotworów i chorób autoimmunologicznych. Ich wykorzystanie w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego wciąż jest przedmiotem badań naukowych i nie jest jeszcze tak powszechne.
Przykłady interleukin:
- Interleukina-1 (IL-1): stymuluje reakcje zapalne, takie jak ból, obrzęk i gorączka.
- Interleukina-2 (IL-2): stymuluje wzrost i różnicowanie limfocytów T.
- Interleukina-10 (IL-10): hamuje reakcje zapalne.
- Interleukina-12 (IL-12): potęguje specyficzną odpowiedź odpornościową, w tym aktywację limfocytów T i limfocytów NK.
- Interleukina-17 (IL-17): promuje odpowiedź odpornościową nieswoistą, w tym produkcję niektórych cytokin.
